Onun kalpsiz bir koca olduğuna inanıyor ve ona kötü davranıyordu. Ta ki onu korumak için bir hain olarak avlanana kadar. “Karım. Lütfen sağlığına kavuş. Kesik kolunun önünde diz çöktüğümde kalbim paramparça olmuştu. Şimdi bile. Ama bu sefer vücudunun sağlam olduğunu görebiliyordum. “Prenses? Neden birdenbire ağlamaya başladınız?” Umudunu kaybettikten sonra geri dönmüştü. Üç yıl önceki düğünlerinin ilk gecesine. “İlk geceniz için gergin olmalısınız. Endişelenmeyin. Geceyi prensesle geçirmeyi planlamamıştım zaten.” “Neden? Ben senin gelininim ve düğün bitti. Şimdi elbiselerimizi çıkarıp yatağa gidelim.” “...Prenses?” Kolunu kuvvetle çektim. Bu sefer seni bırakmayacağım. Seni kesinlikle koruyacağım ve bunu başaramazsam seninle birlikte öleceğim. Nirisu'nun prensesi olarak değil, senin karın olarak, Agnes Arpad. Kararlılıkla söz verdi.